vrijdag 10 juni 2016

De Dappermarkt

Cultuur is voor tevredenen en legen
En dan, wat is cultuur nog in dit land?
Men is cynisch, respectloos, intolerant
En grote ego’s werken elkaar tegen

Geef mij de dappere koopman en klant
Zij kruisen dagelijks elkaars wegen
Zwijgzaam of lachend, met branie, verlegen
Het zijn geen vrienden, toch is er een band

Haren gekroesd, in doek of geblondeerd
Men blijft beleefd, ook dicht op elkaars huid
Soms ontstaat door drukte een verkeersinfarct

De wereld in één straat, alom gewaardeerd
Vanmorgen bedacht ik: ik voel mij vrijuit
Hoopvol gelukkig op de Dappermarkt

Rop Janze

donderdag 9 juni 2016

dapper street

(the nits)

give me the sombre city highroads
the clouds are framed by attic windows
those are the words I long to hear
but when I walk I keep my tears from falling
and if you don’t know where to go
you’re lost in a dead end street

the houses fall down every day
but maybe someday I’ll keep this house from falling
this is the street where I was living
this is the square where I was fighting
nobody fears the ball and chain
I feel the tears my memory lane is falling
and still I don’t know where to go
I’m lost in a misty town
no poetry in dead end street

they tear all the houses down
when you walk in Dapperstreet
when you live in Dapperstreet
now it rains on broken windows
the streets are always wet
through all the empty alleys wind blows
you’re never coming back
when you live in Dapperstreet

give me the sombre city highroads
the clouds are framed by attic windows
those are the words I long to hear
but when I walk I keep my tears from falling
and if you don’t know where to go
you’re lost in a misty town
no poetry in dead end street

they tear all the houses down
when you walk in Dapperstreet
when you live in Dapperstreet
now it rains on broken windows
the streets are always wet
through all the empty alleys wind blows
you’re never coming back
when you live in Dapperstreet

city crime one grey morning
blissfuly happy I’m walking
city crime one grey morning
blissfuly happy I’m walking
city crime one grey morning
blissfuly happy I’m walking
suddenly happy in Dapperstreet

(c) 1983 tekst en muziek: Henk Hofstede

woensdag 8 juni 2016

cultuur is voor onnozele malloten
en dan wat is cultuur nog in dit land
een snel gevulde kinderhand
met klodders verf en pepernoten

de lange leegte ik kan er niet tegen
de domheid die de wedstrijd won
het lamlendig geluier in de zon
het mierenneuken op te weinig wegen

ik had van dit leven meer verwacht
een homo ludens zonder zorgen 
in schoonheid tot zijn volle recht

dit alles heb ik bij mijzelven overdacht 
ik zag ons land op weg naar morgen
doodongelukkig op de laffe weg

Freek de Jonge

dinsdag 7 juni 2016

De Klagerstuin


De stad is voor onrustigen of snellen.

En dan: wat is een stad in Nederland?

Een bosje flats en hier en daar een pand

Dat nog van vroegerdagen kan vertellen.


Geef mij de huizen met de dakkapellen

Het door sloten knapverdeelde platteland,

De wei, zoveel groener dan de kamerplant

Die in de stad natuur denkt voor te stellen.


Hier is de rust waar ik immer naar zocht.

Hier voel ik mij ook eindelijk geborgen,

Al zit ik nog jarenlang in stof en puin.


“Aan deze plek raak ik voorgoed verknocht”

Dat denk ik, heus, bijna, iedere morgen.

Domweg gelukkig, in de Klagerstuin.


J.S. Minkema

Klagerstuin 

Zwaag

maandag 6 juni 2016

De poëzie-staat



gedichten zeggen meer dan wordt verzwegen
maar wat is poëzie nog in dit land?
een stukje tekst gegrepen uit een krant
wat proza met veel witregels doorregen

geef mij de oude en vertrouwde wegen
van ritme in een melodieus verband
van zinnen waarin schoonheid staat gebrand
en taal die zich daar heim’lijk mag bewegen

van taal wordt echter weinig meer verwacht
ze houdt niet langer wonderen verborgen
wordt letterlijk en ongehoord verkracht

dit had ik bij mij zelve overdacht
tot ik zomaar op internet vanmorgen
domweg gelukkig werd door woordenpracht


Anna Maria

zondag 5 juni 2016

Dapperbridge

(vrij naar J.C. Bloem)

Het bridge is iets voor strebers en bejaarden!
En dan, wat is het bridge nog in ons land?
Een kort verslag in zaterdagse krant,
Van cracks die weer iets misten of wat klaarden.

Geef mij het, soms rumoerig, klaverjassen,
Met Rotterdams of Mokums variant,
Geliefd bij menig opgetogen kwant,
Die práten mag, als hij wil gaan of passen.

Soms gaat het fout, als je te veel verwacht.
Ook bridgen houdt zijn noodlot vaak verborgen,
Tot je zes down gaat, kwetsbaar, gedoubleerd.

Toch heb ik bij mij zelve overdacht:
Joh, maak je daaromtrent niet teveel zorgen;
Jouw fouten worden niet gepubliceerd!

Wim Overgaag