De Coolsingel 

Natuur is bedoeld niet alleen voor de legen
Maar ook de tevredenen gaan daar op pad
De dichter vermijdt het hij houdt van de stad
Hij ‘s domweg gelukkig in straten en stegen
En moet hij eens schuilen voor wind en voor regen
Dan heeft hij alvast aan een poncho gedacht
En bent u ook daar, onbedoeld of verwacht
U komt hem wellicht op de Coolsingel tegen

Overigens zeggen Rotterdammers Cool SINgel

Bas Boekelo
( copla de arte mayor) naar “De Dapperstraat” van J. C. Bloem

zie voor de versvorm: hier

Domweg

Waar kun je nog een volle asbak legen

Zonder vermaning of een boze blik

Een nonchalant gebaar terwijl je chick

De coke van haar gemoed zit af te vegen

Het aarzelende groen van mijn april

De felle zilv'ren tonen van de merel

Het dringt niet door tot deze botte kerel

Die enkel maar zijn meid bestijgen wil

Dit hoort niet hier, maar in een stad bij nacht

Verwaaid blaast daar de saxofoon zijn solo

Het regent, in de verte huilt een hond

Dit heb ik bij mijzelve overdacht

Al fietsend langs de zwart gespoten Polo

Die ronkend langs de stille bosrand stond.

Niek Kalberg

Met dank aan Hendrik Jan Bosman. (website: https://www.sites.google.com/site/opdekanunnik/home)
Vanaf morgen komen weer andere dichters aan bod, met hun kijk op de Dapperstraat.

Amsterdamse fuik

Natuur behoort alleen tevredenen of legen

Maar zeg nu: die natuur, die zij te roemen plegen,

Wat komt men in dit land daar helemaal van tegen?

Perceeltjes bos, in maat nog niet een krant ontstegen

Een heuveltje waarlangs een groepje villa’s staat

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen

De waterkant, in kaden vastgeregen

De wolken 't schoonst als men hun langsbewegen

Vanachter zolderramen gadeslaat

Wie niets verwacht, vindt alles zegen

Het leven houdt zijn schat verzwegen

Tot het haar plotseling verraadt

Dit dacht ik, in de regen

Maar domweg idolaat:

De Dapperstraat!

vorm: Fuik. Elke strofe telt één regel minder dan de vorige;
ook de regels worden per strofe één versvoet korter
© Hendrik Jan Bosman

Vanden Dapperstraet

In naem des Hemels laet tevreedenen of leghen

Aen hunne lust, Natuur, sich laven hen ten seghen. 

Comt seg my: wat natuur ghy hier te landt noch kent?

Onmeetbaer stuxcken woud ter grootte eener prent

Bescheyden heuveltop met huysckens wat daer teghen.

Verlanghen sal ic eer de graauwe steedsche weghen 

Strael my, soot u behaegh, hunn' aenblick my en teghen

Ciervol in kaeden vast gecloncken waeterkant,

Och, schooner sagmen nooyt gewolck dan went omrant

Rondom vant solderraem ten hemel langhs beweghe.

Niet weynig toont het al aan wie het al niet wagt

En niet en set syn sin op aerdschen prael en pragt.

Lang houdt onst leeven wel syn wonder werck verstoocken

Int duyster tot op eens, het oogh ons ghans ontloocken,

Staet op, in hooghen staet, des levens glans en kragt.

prince

Betoon uw ghonst myn heer dit neederig gedagt 

Lancmoedighlyc van uwen dienaer u gebragt

Oorlof syn vege lyf in natten py gedoocken

En pryst hem daer hy nog door nootweer ongebroocken

Met moedt den Dapperstraet als bron van vreughde agt.

Anagramma

IACOBVS CORNELIS BLOEM

IC BAEL VROLIC OM BOSSEN

vorm: Vondeliaans Rederijkersvers, met acrostichon en afsluitend anagram
© Hendrik Jan Bosman

Van de Dapperstraat

Natuur, natuur biedt voor tevredenen wat deining

Natuur, waarin mijn ziel slechts dit weerspiegeld ziet:

Een stukje bos, te schriel in wezen en verschijning,

Een heuveltje, omzoomd met villaas, verder niet.

Geef mij dan zelf de stad, haar eeuwige verpleining,

Het water vast omklemd door kaden waar het vliedt,

De wolken nooit zo schoon, in duizenderlei lijning,

Dan door een zolderraam, van hout en bakeliet

O, veel valt u ten deel, als gij in uw belustheid

Niet haakt naar het geheel en groot gelukkig-zijn;

Het leven houdt ons van zijn lust in onbewustheid

Doch toont die soms, als vreugd na menselijke pijn;

De Dapperstraat valt mee, en mijne zelfgerustheid

Zou, als het droger was dan nu, niet groter zijn.

vorm: Sonnet, de klanken zijn parallel aan die van 'Van de zee' door Willem Kloos
(zie: http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/kloos/zee.html)
© Hendrik Jan Bosman
De Tweede Ronde, zomer 1997

Renovatie

natuur is voor tevredenen

of legen. en dan wat is

natuur nog in dit land? een

stukje bos ter grootte van

een krant een heuvel met wat

vilaatjes ertegen. geef

mij de grauwe stedelijke wegen de

in kaden vastgeklonken waterkant de

wolken nooit zo schoon dan als ze

omrand door zolderramen langs

de lucht bewegen. alles is veel voor

wie niet veel verwacht. het leven

houdt zijn wonderen ver-

borgen tot het ze opeens toont in hun

hogen staat. dit heb ik bij

mijzelven overdacht verregend op

een miezerigen morgen domweg

gelukkig in de Dapperstraat.

vorm: 'modern' vrij vers
© Hendrik Jan Bosman

Japans toerist

In de Dapperstraat

Een miezerige morgen

Domweg gelukkig

vorm: haiku zie hier
© Hendrik Jan Bosman
De Tweede Ronde, zomer 1997

Stadsdichter

Een dichter te Mokum sprak nukkig:

Natuur in dit land is zo ukkig!

Geef mij maar de stad

Ook al regen ik nat,

In de Dapperstraat ben ik gelukkig

vorm: Limerick zie: hier en hier
© Hendrik Jan Bosman
De Tweede Ronde, zomer 1997

Amsterdams elftal

Natuur is voor tevredenen of legen.

En dan: wat is natuur nog in dit land?

Een snipper bos, een heuveltje, verpacht.

Geef mij de grauwe, stedelijke trant,

De vastgeklonken waterkant, de pracht

Van wolken, door een zolderraam omlijst.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.

Het leven houdt zijn wonderen gedeisd

Tot het ze, opeens, toont als een zegen.

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat,

Al is 't geen weer voor wie ter kapper gaat.

vorm: elftal, ook wel onzijn genoemd zie hier
© Hendrik Jan Bosman

Leve de Dapperstraat!

Enkel voor leeghoofden!

Wat is natuur nu nog?

Bos als een krantje,

Geef mij maar de stad:

Kaden en wolken zijn

Onvergelijkelijk

Blij in de Dapperstraat

(Zij het wat nat)

vorm: ollekebolleke zie hier
© Hendrik Jan Bosman
De Tweede Ronde, zomer 1997

Amsterdamse Ballade

Natuur is voor tevredenen of legen

Ik geef geen moer om dingen in die trant

U denkt misschien: Natuur? Wat is ertegen?

Maar dan: wat is natuur nog in dit land?

Een stukje bos, ter grootte van een krant,

Wat bungalowtjes in een reservaat

Ik blijf dan liever, cynisch en pedant

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen

Die grijsheid is mij nimmer te flagrant

Met heel mijn wezen ben ik toegenegen

De'in kaden vastgeklonken waterkant

Mij maakt het schouwspel, machtig, imposant,

Van wolkenlucht die langs de hemel gaat

Door zolderramen meesterlijk omrand,

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

Voor wie het groots Verwachten is ontstegen

Is alles veel, het minste al frappant

Vaak is wat wij van 't leven ooit verkregen

Als troeven in een goed gesloten hand:

Wij missen van zijn wond'ren elk verband

Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat

Dan word ik, door hun schoonheid overmand,

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

Dit inzicht, lieve lezer, kwam tot stand

Toen ik verregend, nat tot op de draad,

Vanmorgen zwaar beschonken was gestrand,

Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

vorm: Rederijkersballade zie hier
© Hendrik Jan Bosman

Amsterdamse ghazel

Natuur is voor tevredenen of legen.

En kijk wat wij natuur te noemen plegen:

Een stukje bos, ter grootte van een krant,

Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe stedelijke weg,

De waterkant, in kaden vastgeregen

De wolken nooit zo schoon dan als ze, omlijst

Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.

Het leven houdt zijn wonderen verzwegen

Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.

Dit inzicht heb ik onlangs zelf verkregen

Verregend in de Dapperstraat, nog vroeg,

Maar niettemin tot jubelzang genegen.

vorm: ghazel zie hier
© Hendrik Jan Bosman